Mudanya Bırakışması'nın imzalanmasından sonra, İtiaf Devletleri 23.10.1922' de Türkiye Büyük Millet Meclisi hükümetiyle Osmanlı Devleti' ni İsviçre' nin Lozan kentinde konferansa çağırdı. Bu arada saltanatın kaldırılmasına karar verildiğinden konferansa T.B.M.M. delegeleri katıldı. Baş delege İsmet Paşa diğer delegeler Hasan Bey ve Dr. Rıza Nur idi. Bunlara geniş bir danışman grubu da katıldı. Konferans 20.11.1922' de açıldı. Karşıda İtilaf Devletleri temsilcileri ile başka devletlerin temsilcileri vardı. Konferans aralıklı olarak 8 ay kadar sürdü. Türk Delegeler Kurulu, Misak-I Milli İlkelerine uygun ve Türkiye' nin tam bağımsızlığını sağlayacak bir barış yapmak istiyordu. Karşısındakiler, Birinci Dünya Savaşı sonunda kendileriyle Osmanlı Devleti arasında çözüm bekleyen sorunların çözülmesini istiyorlardı. Bu arada mali, adli, ekonomik ayrıcalıkların kendi lehlerine düzenlenmesini istemekteydiler. Türkiye eski rejimi değil kayıtsız şartsız özgürlük istediğinden konferansta şiddetli tartışmalar oldu. Sonuçta 4 Şubat 1923 'te konferans dağılmak zorunda kaldı. İtilaf Devletlerinin isteği üzerine 23.4.1923' te tekrar aynı ülkenin aynı kentinde konferans tekrar toplandı. Bu kez bir sonuca varıldı. 23.7.1923' te Lozan Barış Antlaşması imzalandı. Bu antlaşmanın Türk Ulusunca taşıdığı önemi anlamak için Sevr Antlaşması 'yla karşılaştırılması yeterlidir.
Bu antlaşmayla:
1. Ülkenin bugünkü sınırları çizildi.
2. Yunanistan' la aramızdaki sorunlar düzeltildi.
3. Kapitülasyonlar kaldırıldı.
4. Kabotaj hakkı kaldırıldı
5. Boğazlar rejimi saptandı.
6. İtilaf devletleri, İstanbul ve Boğazlardan kuvvetlerini geri çektiler.
7. Fransızlarla aramızdaki borçlar sorunu konferans sonuna bırakıldı.
Konu: lozan anlaşması 
